Listy utworów
(17.07.1932 – 29.12.2013) kompozytor i pianista urodzony we Lwowie, zmarły w Katowicach. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach grę na fortepianie i kompozycję w klasie Bolesława Woytowicza. Dyplom ukończenia studiów z najwyższym odznaczeniem uzyskał w 1955. W latach 1955-58 był asystentem Woytowicza w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W 1957 uczestniczył w Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadt. Edukację muzyczną uzupełniał jako stypendysta rządu francuskiego w Paryżu w latach 1959-60; uczęszczał na zajęcia kompozycji do Nadii Boulanger. W 1977 został członkiem-założycielem Towarzystwa im. Karola Szymanowskiego w Zakopanem. Przez wiele lat był również prezesem Oddziału Związku Kompozytorów Polskich w Katowicach, a w latach 1979-81 pełnił funkcję wiceprezesa w jego Zarządzie Głównym. Wchodził także w skład Komisji Repertuarowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. W 1993 roku został członkiem honorowym ZKP.
Za swoją działalność artystyczną otrzymał wiele nagród, m.in. Nagrodę Fundacji im. Lili Boulanger w Bostonie (1960), Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1967, 1975, 2003), Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1975), Nagrodę Województwa Katowickiego (1971, 1976, 1980), Nagrodę miasta Katowic (1975, 1992), Nagrodę Państwową I stopnia (1980), Nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1984), Nagrodę Artystyczną Komitetu Kultury Niezależnej NSZZ „Solidarność” (1989), Nagrodę im. Wojciecha Korfantego (1995), Nagrodę Arcybiskupa Metropolity Katowickiego „Lux ex Silesia” (1995), Sonderpreis des Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen (1996), Złote Berło Fundacji Kultury Polskiej (2000), Wielką Nagrodę Fundacji Kultury (2001), Diamentowy Laur (2003), Nagroda Ministra Kultury i Sztuki w dziedzinie muzyki (2003), Śląską Nagrodę im. Juliusza Ligonia (2003), Złotego Hipolita (2004), Nagrodę TV Polonia „za sławienie Polski i polskości” (2004), Nagrodę Godła Promocyjnego „Śląski Oskar” (2005), Nagrodę „Animus Silesiae” przyznawaną przez Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk dla wybitnych osobistości i autorytetów (2006), Nagrodę Feniksa przyznawaną przez Związek Polskich Kawalerów Maltańskich twórcom sięgającym do tradycji chrześcijańskiej (2008), nagrodę „Totus” Fundacji Konferencji Episkopatu Polski „Dzieło Noego Tysiąclecia” (2009), Honorową Nagrodę im. Lecha Kaczyńskiego (2011), nagrodę Złotego Fryderyka za całokształt twórczości (2012), Złotą Polską Muzę – wyróżnienie przyznawane przez Stowarzyszenie Muzyki Polskiej (2012) oraz Nagrodę Honorową Koryfeusza Muzyki Polskiej (2012). W 1998 został honorowym obywatelem miasta Rzeszowa, zaś w 2006 – Katowic i Wodzisławia Śląskiego. Dwukrotnie nadano mu tytuły doktora honoris causa – przez Uniwersytet Opolski (1998) i Uniwersytet Śląski (2012).
Ponadto otrzymał wiele nagród za muzykę filmową, m.in. w 1975 na Festiwalu Filmów Polskich w Gdańsku za muzykę do Ziemi obiecanej (reż. Andrzej Wajda), w 1980 Prix Louis Delluc za muzykę do filmu animowanego Le Roi et l’oiseau (reż. Paul Grimault), w 1981 na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cork w Irlandii za muzykę do Da un paese lontano: Papa Giovanni Paolo II (reż. Krzysztof Zanussi), w 1992 za muzykę do filmu Bram Stoker’s Dracula (reż. Francis Ford Coppola) Nagrodę Amerykańskiego Stowarzyszenia Kompozytorów, Autorów i Producentów „ASCAP Award 1992” w Los Angeles i nagrodę Best Score Composer for a 1992 Horror Film w San Francisco, w 2001 Philip Award za całokształt twórczości na III TP S.A. Music & Film Festival, w 2006 Nagrodę Orła Polskiej Akademii Filmowej za muzykę do filmu Persona non grata (reż. Krzysztof Zanussi). W 1991 przyznano mu Nagrodę Komitetu Kinematografii, a w roku 2010 otrzymał nagrodę za całokształt i wkład w polską kinematografię na 24. Tarnowskiej Nagrodzie Filmowej.
Wojciech Kilar został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1976) oraz Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2002) oraz Orderem Orła Białego, odznaczeniem Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego „w uznaniu znamienitych zasług dla kultury polskiej i za wybitne osiągnięcia w pracy twórczej” (2012). W 1991 roku Krzysztof Zanussi nakręcił o nim film pt. Wojciech Kilar, a w 2013 roku Violetta Rotter-Kozera i Zdzisław Sowiński film pt. Wojciech Kilar. Credo.
Źródło biogramu: www.polmic.pl, Małgorzata Kosińska, aktualizacja: październik 2015.
-
Kwintet na flet, obój, klarnet, fagot i róg, 1952 Kup Sonata na róg i fortepian, 1954 Kup Sonatina na flet i fortepian, 1951 Kup Training 68 na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian, 1968
-
12 Preludiów, 1951 wydane 3 z 12 preludiów Kup Dwie miniatury dziecięce, 1947 I Suita, 1949 II Suita, 1950 Trzy mazurki Kup Wariacje na temat Paganiniego, 1951