Jury – Pianiści

Solista, kameralista, pedagog. Laureat prestiżowych międzynarodowych konkursów pianistycznych: III nagrody XI Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1985), nagród na konkursach pianistycznych w Mediolanie (1980, V nagroda), Palm Beach (1988, I nagroda oraz nagroda za najlepsze wykonanie utworów Fryderyka Chopina), Monzy (1988, I nagroda), Dublinie (1988, II nagroda), Nowym Jorku (1989, Nagroda Specjalna im. Jorge Boleta), Calgary (1992, II nagroda) oraz Złotego Medalu w Konkursie im. Antona Rubinsteina w Tel Avivie (1989).  

Występuje na estradach Europy, obu Ameryk, Azji, Izraela. Wykonywał recitale w serii koncertów mistrzowskich w Filharmonii Berlińskiej. Koncertował z towarzyszeniem m.in. 18th Century Orchestra, Berner Symphonie-Orchester, Radio-Sinfonieorchester Stuttgart des SWR, Düsseldorfer Symphoniker, Hamburger Symphoniker, Jenaer Philharmonie, Festival Orchestra of the Grand Teton Music Festival, Helsinki Philharmonic, Lahti Symphony, Tokyo Philharmonic, Kirishima Festival Orchestra, Orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. Występował pod batutą Andreya Boreyki, Krzysztofa Pendereckiego, Jerzego Maksymiuka, Jerzego Semkowa, Antoniego Wita, Witolda Rowickiego, Jana Krenza, Fransa Brüggena. Także muzyka kameralna należy do pasji Krzysztofa Jabłońskiego, który towarzyszył przy fortepianie świetnym instrumentalistom – Tsuyoshi Tsutsumi, Arto Norasowi, Konstantemu Andrzejowi Kulce, Tomaszowi Strahlowi, Teng Li, Tamaki Kawakubo, Jing Zhao, Roberto Díazowi i Danielowi Gaede. Współpracuje też z  Kwintetem Warszawskim. 

Ma w dorobku kilkanaście płyt wydanych w Polsce, Niemczech i Japonii. W ciągu kilku najbliższych lat zarejestruje komplet dzieł Fryderyka Chopina na fortepianach współczesnych oraz historycznych na zlecenie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina. 

Od 2022 roku jest szefem Wydziału Fortepianu i Instrumentów Klawiszowych w The Chinese University of Hong Kong, Shenzhen w Chinach. Wcześniej prowadził klasy fortepianu w Akademiach Muzycznych we Wrocławiu, Katowicach i Warszawie. Uczył także w Mount Royal University w Calgary oraz University of Calgary. Prowadzi wykłady, kursy mistrzowskie, jest jurorem międzynarodowych konkursów pianistycznych. W 2006 roku otrzymał tytuł profesora. 

Ukończył studia w klasie fortepianu Ewy Pobłockiej i kameralistyki Mai Nosowskiej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, historię (licencjat) oraz Kolegium Artes Liberales (magisterium) na Uniwersytecie Warszawskim. Jego prace dyplomowe były kilkukrotnie publikowane i nagradzane (m.in. najlepsza praca dyplomowa w IHUW – 2013, Konkurs im. J.J. Lipskiego – 2018). Jest także absolwentem Środowiskowych Transdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich prowadzonych wspólnie przez Wydział „Artes Liberales” i Wydział Nauk o Kulturze i Sztuce UW (2022). Ukończył dysertację doktorską poświęconą fenomenowi fortepianu w kulturze polskiej okresu międzypowstaniowego pod kierunkiem Elżbiety Wichrowskiej i Beniamina Vogla, której obrona planowana jest na wrzesień bieżącego roku.  

Jako pianista jest laureatem kilku ogólnopolskich konkursów pianistycznych i kameralnych; występował w wielu miejscach w Polsce oraz w kilku krajach Europy, a swoje umiejętności doskonalił pod kierunkiem wielu wybitnych pianistów i uznanych pedagogów polskich i zagranicznych. Obok aktywności artystycznych zajmuje się badaniem społecznej historii i antropologii muzyki oraz historii kultury XIX i XX w. Był stypendystą m.in. MKiDN oraz – wielokrotnie – Rektorów UW i UMFC. Jego teksty publikowane były m.in. przez Instytut Pamięci Narodowej, Wydawnictwa UMFC, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina oraz Instytut Sztuki PAN, oraz przez takie czasopisma jak m.in. kwartalnik Muzyka, Res Facta Nova, kwartalnik filozoficzny Kronos czy Ruch Muzyczny.  

Od 2012 roku związany jest z Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina, z ramienia którego m.in. koordynuje Międzynarodowy Kurs Mistrzowski dla młodych pianistów Radziejowicach (2014-2023). Od 2017 r. pracuje jako wykładowca fortepianu na UMFC, realizując ponadto m.in. autorskie programy dydaktyczne (socjologia muzyki, komunikacja w muzyce). Prowadzi także zajęcia na Wydziale „Artes Liberales” oraz na Wydziale Historycznym UW. W ZPSM nr 4 im. Karola Szymanowskiego w Warszawie prowadzi klasę fortepianu. Od 2017 roku jest osobistym sekretarzem Ewy Pobłockiej. 

Pianista, pedagog, organizator życia muzycznego. Jest laureatem nagród w prestiżowych konkursach, m.in. w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Ferruccio Busoniego w Bolzano, Unisa w Pretorii (nagroda Estelle Zwick), „Città di Marsala” w Marsali (Grand Prix) oraz w Porto (Grand Prix i cztery nagrody specjalne).  

 Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. W latach 1986-1988 był asystentem-stażystą Wiktora Mierżanowa w Moskiewskim Konserwatorium Państwowym im. Piotra Czajkowskiego. Od 1998 roku piastuje stanowisko profesora Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, jak również prowadzi kursy mistrzowskie w różnych miastach Polski oraz w Kijowie, Dniepropietrowsku, Moskwie, Narwie, Porto i we Lwowie. 

 Koncertował w krajach Europy, USA, Kanadzie oraz w Japonii i RPA. Artysta występował również w duecie fortepianowym ze swoją żoną, wybitną pianistką Tatianą Shebanovą. W jego bogatym dorobku fonograficznym znajduje się 11 płyt, na których zarejestrował m.in. twórczość Karola Szymanowskiego, Fryderyka Chopina, Witolda Lutosławskiego, Wolfganga Amadeusza Mozarta i Jana Sebastiana Bacha. Nagrywał dla wytwórni Polskie Nagrania, DUX, Pony Canyon oraz Blüthner Classic. Za swoje rejestracje dwukrotnie nominowany był do Nagrody Muzycznej „Fryderyk” (2002, 2006). Wielokrotnie przewodniczył jury następujących konkursów: Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Maurycego Moszkowskiego „Per aspera ad astra” w Kielcach, Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Miłosza Magina w Łodzi, Konkursu-Festiwalu Muzyki Polskiej i Ukraińskiej im. Fryderyka Chopina w Dniepropietrowsku oraz Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Narwie. Był również członkiem jury konkursów w Kropywnyckim, Druskiennikach, Homlu, Bańskiej Bystrzycy, Moskwie, Kijowie, Kopenhadze, Porto, Pradze oraz we Lwowie.  

 Jest twórcą wielu inicjatyw kulturalnych, m.in. Europejskiego Festiwalu Akademii Muzycznych w Warszawie i International Master Competition for Music Teachers w Warszawie oraz Wawer Music Festival w Warszawie. Przewodniczy Podkarpackiej Fundacji Rozwoju Kultury organizującej Międzynarodowe Forum Pianistyczne „Bieszczady bez granic” w Sanoku. W 2005 roku został uhonorowany przez prezydenta Estonii Orderem Białej Gwiazdy, w 2013 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Lwowskiej Narodowej Akademii Muzycznej im. Mykoły Łysenki we Lwowie, a w 2018 roku został laureatem Srebrnego Medalu Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego „Labor Omnia Vincit” oraz medalu Przyjaciel Centrum Zdrowia Dziecka. 

Pianista występujący w całej Europie jako solista, kameralista i akompaniator w repertuarze pieśniowym. Jest jednym z najwszechstronniejszych i najwybitniejszych muzyków swojej generacji, zafascynowanym możliwościami wyrazowymi historycznych fortepianów, klawesynu, klawikordu i organów. Uważany za jednego z czołowych specjalistów w zakresie romantycznej praktyki wykonawczej. Międzynarodowe uznanie zyskał dzięki pionierskiemu nagraniu kompletu dzieł fortepianowych Roberta Schumanna.  

Jako kameralista koncertuje m.in. z Andreasem Staierem, Gottfriedem von der Goltzem, Stevenem Isserlisem, Dorotheą Mields, Markusem Schäferem, Friederem Berniusem, a także zespołami Collegium 1704 i Concerto Köln. Współpracuje również z producentami i restauratorami instrumentów historycznych, a także znanymi muzeami. Jest wykładowcą w Robert Schumann Hochschule w Düsseldorfie oraz na uczelniach w Verbier i Montepulciano. 

Brał udział w przeszło 200 produkcjach radiowych i telewizyjnych. W swoim dorobku Tobias Koch ma ponad 25 albumów z muzyką Wolfganga Amadeusza Mozarta, Franza Schuberta, Felixa Mendelssohna, Norberta Burgmüllera, Fryderyka Chopina, Franza Liszta, Ferdinanda Hillera, Richarda Wagnera, Johannesa Brahmsa, a także obszerny zbiór publikacji. Koncertuje wyłącznie na autentycznych instrumentach historycznych.  

Jest zapraszany do udziału w najważniejszych festiwalach muzycznych organizowanych m.in. w Ludwigsburgu (Schlossfestspiele), Bonn (Beethoven Festival), Düsseldorfie (Schumannfestival), Lipsku (Mendelssohn Festival). W 2013 roku debiutował w Warszawie na Festiwalu „Chopin i jego Europa”, prezentując podczas recitalu muzykę polską XIX w. Niedługo potem Narodowy Instytut Fryderyka Chopina wydał jego płytę zatytułowaną „Pożegnanie Ojczyzny” i od tego czasu artysta jest gościem każdej edycji warszawskiego festiwalu. We wrześniu 2018 roku artysta zasiadał w jury I Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina na Instrumentach Historycznych. 

Brytyjski pianista, solista i kameralista. Absolwent Royal Academy of Music, którą ukończył w 1983 roku ze złotym medalem, stypendysta Fulbright Scholar, a także laureat wielu nagród w konkursach muzycznych (m. in. złoty medal na Royal Overseas League Competition i I nagroda European Piano Competition). Doceniany przez krytykę i publiczność, daje recitale na całym świecie. Występował z wieloma renomowanymi orkiestrami, m.in. London Philharmonic, The Royal Philharmonic, BBC Concert Orchestra czy Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. 

Jest ambasadorem polskiego repertuaru romantycznego. Nagrywa zarówno utwory popularnych, jak również mniej znanych polskich kompozytorów. Jego nagrania dla wytwórni Hyperion, BIS i Warner otrzymały entuzjastyczne opinie znawców na całym świecie, liczne nagrody i wyróżnienia, m.in. Preis der Deutschen Schallplattenkritik, Gramophone Editor’s Choice, BBC Music Magazine Chamber Choice, Diapason d’Or, FonoForum Tipp, CD of the Week on Classic FM, ABC Classic FM, the Daily Telegraph and Sunday Times, a także nominacje do Gramophone i International Classical Music Awards.   

Dwie płyty z nagraniami utworów Zygmunta Stojowskiego doprowadziły do szerszego zainteresowania twórczością kompozytora, a same nagrania zostały docenione przez międzynarodowa krytykę. Dużym uznaniem cieszyły się również jego płyty Hommage à Chopin i Homage to Paderewski. Nagrał również albumy z kompozycjami Michała Bergsona (światowa premiera fonograficzna niedawno odnalezionego Koncertu fortepianowego), Jerzego Gablenza, Henryka Melcera, Ignacego Paderewskiego, Władysława Żeleńskiego i Aleksandra Zarzyckiego. Z Kwartetem im. Karola Szymanowskiego Jonathan Plowright nagrał utwory Ignacego Friedmana, Ludomira Różyckiego, Juliusza Zarębskiego i Władysława Żeleńskiego 

Jest także pedagogiem – pracował na wydziale instrumentów klawiszowych w Royal Conservatoire of Scotland, jest zapraszany do prowadzenia lekcji mistrzowskich oraz juror konkursów międzynarodowych. W 2013 roku został członkiem Royal Academy of Music. 

Pianista, solista i kameralista. W 2007 roku wygrał Międzynarodowy Konkurs Chopinowski w Hanowerze. Otrzymał również wyróżnienie „Medalla per Unanimitat” na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Marii Canals w Barcelonie (2006). W 2013 roku został odznaczony prestiżową nagrodą Berenberg-Kulturpreis w Hamburgu. Dokonał światowej premiery koncertowej odkrytego fortepianu Chopina marki Pleyel (nr 13214) na urodziny Chopina, w dniu 1 marca 2021 roku.  

Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie prof. Anny Jastrzębskiej-Quinn. W latach 2005-2010 odbył studia podyplomowe w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu w klasie prof. Jewgenija Koroliova. Interpretacje Huberta Rutkowskiego kształtuje jego pasja do estetyki wykonawczej starej szkoły XIX wieku. U podstaw rozwoju jego profilu artystycznego leżą tradycje pianistyczne Fryderyka Chopina, Teodora Lesztyckiego i ich spadkobierców, takich jak np. Karol Mikuli, Moritz Rosenthal, Raul Koczalski czy Artur Schnabel. 

Ważnym momentem w karierze Huberta Rutkowskiego było dokonanie nagrań płytowych nieznanych dzieł fortepianowych Juliana Fontany oraz utworów Teodora Leszetyckiego dla wytwórni Acte Préalable (2007, 2008). W Roku Chopinowskim 2010 artysta zrealizował nagranie „Pupils of Chopin” dla wytwórni Naxos. Od tego czasu prowadzi aktywną działalność koncertową w większości krajów Europy, w Azji, Ameryce Łacińskiej i USA. Koncertował na wielu festiwalach m.in. Schleswig Holstein Musik Festival, Husum Klavierfestival, Ars Longa Music Festival w Moskwie, Festiwal Mozartowski w Warszawie, Festiwal Paderewskiego w Paso Robles (USA), Festiwal Artura Rubinsteina w Łodzi, Międzynarodowy Festiwal Paderewskiego Warszawie. Występuje z renomowanymi artystami i dyrygentami, takimi jak Lilya Zilberstein, Łukasz Borowicz, Alexei Lubimov, Severin von Eckardstein, Martin Haselböck, czy Jamie Phillips. 

W ostatnich latach pasją Huberta Rutkowskiego stały się fortepiany historyczne. W roku 2013 nagrał płytę z utworami Debussy’ego na fortepianie Erarda (1880), zaś w roku 2018 ukazała się jego płyta z utworami Chopina na fortepianie Pleyela (1847) dla wytwórni Piano Classics. 

Hubert Rutkowski jest dyrektorem artystycznym Chopin Festival w Hamburgu, a także inicjatorem i dyrektorem Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Teodora Leszetyckiego w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu. 

W kwietniu 2010 roku wygrał konkurs na stanowisko profesora Hochschule für Musik   und Theater w Hamburgu, jako jeden z najmłodszych profesorów w Niemczech. Od tego czasu prowadzi własną klasę fortepianu, a od 2014 roku jest kierownikiem katedry fortepianu tejże uczelni. 

Pianistka, solistka i kameralistka. Ukończyła studia w Litewskiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Olgi Šteinbergaitė. W latach 1989-1991 ukończyła studia podyplomowe w Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, gdzie studiowała u światowej sławy pedagogów (Lev Vlassenko, Michail Pletnev i Mykola Suk). Później swoje umiejętności rozwijała w Niemczech i Szwajcarii u takich profesorów jak Bernard Ringeissen, Rudolf Buchbinder oraz Karl-Heinz Kämmerling. Została laureatką Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. M. K. Čiurlionisa (Wilno 1986, 1991), Y.K.A.A. International Piano  Competition (Oberlin, USA 1991oraz zdobyła Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. N. Rubinsteina w Paryżu (1999).  

Koncertowała we wszystkich większych miastach Litwy, a także w salach koncertowych na Łotwie, w Bułgarii, Danii, Francji, Finlandii, Polsce, Niemczech, Ukrainie, Szwajcarii, Rosji i USA. Występowała z Litewską Orkiestrą Kameralną, Litewską Narodową Orkiestrą Symfoniczną oraz orkiestrami Filharmonii Charkowskiej, Petersburskiego Konserwatorium Symfonicznego i Bułgarskiego Konserwatorium Symfonicznego. Jako kameralistka koncertuje m.in. z Inesą Linaburgytė, Liubov Chuchrovą, Algirdasem Budrysem, Dalią Stulgytė, Mindaugasem Gecevičiusem, Algirdasem Verbauskasem, Pavelasem Giunterisem, Veroniką Vitaitė i Olegiem Molokojedovem.  

Czas dzieli między życie pianistki koncertowej a pracę w Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru, gdzie jest profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Fortepianu. Prowadzi również kursy mistrzowskie, bierze aktywny udział w konferencjach naukowych oraz zasiada w jury międzynarodowych konkursów. Jej uczniowie zdobyli nagrody na ponad 50-ciu międzynarodowych konkursach pianistycznych i występują jako soliści, koncertując z orkiestrami i zespołami na Litwie, w Europie i Stanach Zjednoczonych.  

Aleksandra Žvirblytė jest założycielką i dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego im. M. K. Čiurlionisa w Połądze i Wilnie. Uczestniczy w prestiżowych festiwalach muzycznych na Litwie, Francji i w Danii. Dokonała ponad 100 nagrań oraz wielu prawykonań nowych utworów kompozytorów litewskich.