Maurycy Moszkowski

(28.08.1854 – 4.03.1925) kompozytor, pianista i dyrygent urodzony we Wrocławiu, zmarły w Paryżu. W 1865 wraz z rodzicami przeniósł się do Drezna, gdzie został przyjęty do tamtejszego Konserwatorium. Po przeprowadzce w 1869 do Berlina studiował w Konserwatorium Sterna grę na fortepianie u Eduarda Franka oraz kompozycję pod kierunkiem Friedricha Kiela, a następnie w Neue Akademie der Tonkunst Theodora Kullaka grę na fortepianie u samego Kullaka. Tam też w wieku 17-tu lat rozpoczął pracę pedagogiczną, a w 1872 objął własną klasę fortepianu, którą prowadził przez 25 lat.

Karierę pianistyczną Moszkowski rozpoczął mając 19 lat koncertem w Berlinie w obecności Ferenca Liszta. Występował wielokrotnie w Berlinie, Wiedniu, Paryżu, Londynie oraz Warszawie. Jego repertuar koncertowy opierał się głównie na muzyce klasycznej i romantycznej, grał dużo utworów Fryderyka Chopina, a także wiele własnych kompozycji. W lipcu 1880 w Warszawie, w Dolinie Szwajcarskiej, został wykonany jego poemat symfoniczny Jeanne d’Arc op. 19. W II połowie lat 1880. ze względów zdrowotnych, musiał przerwać występy pianistyczne. Poświęcił się wówczas głównie komponowaniu, zaczął też stawać za pulpitem dyrygenckim. Propagował utwory Ludwiga van Beethovena, Richarda Wagnera, dzieła hiszpańskie, które darzył szczególnym sentymentem, ale także własne kompozycje. W marcu 1889 dyrygował w Warszawie koncertem, z którego dochód przeznaczony był na budowę gmachu Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Wykonał wówczas wstęp i muzykę baletową do swojej opery Boabdil, der letzte Maurenkönig op. 49. W lutym 1890 dał koncert kompozytorski w sali Teatru Wielkiego w Warszawie, podczas którego zaprezentował swój Koncert skrzypcowy C-dur op. 30 i Suitę g-moll op. 39 na orkiestrę. W 1892 poprowadził w Wiedniu koncert z okazji Wystawy Wszechświatowej. W 1893 został mianowany (razem z Julianem Fałatem) członkiem Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. W 1897 Moszkowski przeniósł się na stałe do Paryża, gdzie w 1899 nadano mu członkostwo Akademii Sztuk Pięknych. W 1903 wziął udział, wspólnie z Edvardem Griegiem, w uroczystościach odsłonięcia pomnika Richarda Wagnera w Londynie.

Postępująca choroba załamała karierę Maurycego Moszkowskiego. Ponadto I wojna światowa uczyniła go bankrutem, ponieważ przed jej wybuchem zainwestował znaczne kwoty pieniędzy w niemieckie, polskie oraz rosyjskie obligacje. By wesprzeć duchowo i materialnie chorego artystę w 1921 został zorganizowany w Carnegie Hall w Nowym Jorku koncert, w którym wzięło udział 15 najwybitniejszych ówczesnych pianistów świata.

Źródła biogramu: www.culture.pl, Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, październik 2006.